Sejarah Bani Israel kejam dan keji

Sejarah Bani Israel kejam dan keji

Oleh: DR. ZULKIFLI MOHAMAD AL-BAKRI

SYED Qutub dalam Fi Zilal al-Quran berkata: ''Peristiwa-peristiwa ini berlaku pada masa mutaakhir, iaitu beberapa generasi selepas zaman

Nabi Musa a.s. tetapi di sini, ayat ini menyegerakan sebutan peristiwa kehinaan, kepapaan dan kemurkaan Allah itu kerana adanya kesesuaian dengan sikap mereka yang menuntut kacang `adas (dal), bawang besar, bawang putih dan mentimun, yakni sikap itu sesuai dengan perkataan Musa kepada mereka: "Jika begitu kembalilah sahaja ke negeri Mesir!" Ini kerana perkataan tersebut boleh membuat mereka terkenang kepada keadaan hidup mereka yang hina dina di negeri Mesir, terkenang kepada peristiwa mereka diselamatkan Allah daripada hidup yang hina dina itu, terkenang kepada keinginan dan kesukaan kepada makanan-makanan yang biasa dinikmati di negeri Mesir di mana mereka hidup hina.''

DAN (KENANGKANLAH) KETIKA KAMU BERKATA: "WAHAI MUSA, KAMI TIDAK SABAR (SUDAH JEMU) DENGAN MAKANAN YANG SEMACAM SAHAJA; MAKA POHONKANLAH KEPADA TUHANMU UNTUK KAMI, SUPAYA DIKELUARKAN BAGI KAMI SEBAHAGIAN DARIPADA APA YANG TUMBUH DI BUMI; IAITU; SAYUR-SAYURANNYA, DAN MENTIMUNNYA, DAN BAWANG PUTIHNYA, DAN ADAS (KACANG DALNYA), SERTA BAWANG MERAHNYA." NABI MUSA MENJAWAB: "ADAKAH KAMU MAHU MENUKAR SESUATU YANG KURANG BAIK DENGAN MENINGGALKAN YANG LEBIH BAIK? TURUNLAH KAMU KE BANDAR KERANA DI SANA KAMU BOLEH DAPATI APA YANG KAMU MINTA ITU." DAN MEREKA DITIMPAKAN DENGAN KEHINAAN DAN KEPAPAAN, DAN SUDAH SEPATUTNYA MEREKA MENDAPAT KEMURKAAN DARIPADA ALLAH. YANG DEMIKIAN ITU IALAH DISEBABKAN MEREKA KUFUR (MENGINGKARI) AYAT-AYAT ALLAH (PERINTAH-PERINTAH DAN MUKJIZAT-MUKJIZAT YANG MEMBUKTIKAN KEBESARANNYA); DAN MEREKA PULA MEMBUNUH NABI-NABI DENGAN TIDAK ADA ALASAN YANG BENAR. YANG DEMIKIAN ITU IALAH DISEBABKAN MEREKA MENDERHAKA DAN MEREKA PULA SENTIASA MENCEROBOH. (Surah al-Baqarah ayat 61)

Firman Allah Taala 'Dan (kenangkanlah) ketika kamu berkata: "Wahai Musa', iaitu ketika kamu berada di padang pasir dalam kesukaran tetapi dikurniakan makanan al-manna dan as-salwa.

'Kami tidak sabar (sudah jemu) dengan makanan yang semacam sahaja', seperti yang direzekikan Allah itu sahaja. As-Syaukani di dalam tafsirnya, Fath al-Qadir berkata: "Dikehendaki dengan makanan yang satu ialah al-Manna dan as-Salwa. Kedua-duanya adalah sejenis makanan. Dan dikatakan berulang-ulang, kedua-duanya setiap hari tanpa ada makanan lain.''

Al-Imam al-Maraghi dalam tafsirnya berkata: ''Sabar ialah menahan jiwa dan menahannya daripada sesuatu. Di sini fahamlah kita bahawa hakikat sabar amat terpuji dan ia sesungguhnya menjadikan seseorang hamba benar-benar layak mendapat kurniaan Allah. Betapa besarnya sabar ini sehingga ramai ulama menulis berkaitan dengan sabar. Di antaranya, al-Imam al-Khusyairi dalam kitabnya, Risalah al-Khusyairiyah menyebut takrif sabar secara panjang lebar mengikut pengertian ulama, di antaranya:

* Ibn `Ataillah as-Sakandari: ''Sabar ialah berhenti bersama bala dengan adab yang baik.''

* `Amru bin Uthman: ''Sabar ialah thabat bersama Allah dan sanggup menerima sebarang bala-Nya dengan penuh penerimaan.''

* Ibrahim al-Khawwas: ''Sabar ialah thabat di atas segala hukum Kitab dan sunah.''

* Yahya bin Muaz ar-Razi: ''Sabar ialah orang yang cintanya lebih kuat daripada sabar orang yang zuhud.''

* Zu an-Nun al-Misri: ''Sabar ialah meminta tolong kepada Allah Taala.''

* Abu Muhammad Ahmad al-Jariri: ''Sabar ialah tidak memisahkan antara keadaan nikmat dengan ujian serta tenangnya jiwa.''

* Zu an-Nun al-Misri juga berkata: ''Sabar ialah menjauhkan daripada segala kesalahan, tenang ketika menghadapi kesukaran dan menzahirkan kekayaan sekalipun ditimpa bencana dan kefakiran.''

Syeikh Rasyid Ridha dalam tafsirnya, al-Manar berkata: ''Sesungguhnya diibaratkan permohonan mereka dengan huruf 'nafi' ( lan ) yang datang untuk mencabut perbuatan pada masa akan datang beserta ta'kidnya (penguat), maka seolah-olah mereka berkata: Ini melambangkan betapa ingkarnya mereka.

'Maka pohonkanlah kepada Tuhanmu untuk kami, supaya dikeluarkan bagi kami sebahagian daripada tumbuhan di bumi; Ini kerana kami mahu makanan-makanan yang lain dan kami merasa bosan dengan makanan yang sama'.

'Daripada sayur-sayurannya', seperti na'na', kurfus dan karas. Di dalam al-Kasyaf disebut, iaitu segala yang ditumbuhkan daripada sayur-sayuran hijau. 'Dan mentimunnya', daripada sejenis mentimun, 'Dan bawang putihnya dan adas (kacang dalnya), serta bawang merahnya'. Jenis makanan yang makruf dan dikenali.

'Nabi Musa menjawab: "Adakah kamu mahu menukar sesuatu yang kurang baik dengan meninggalkan yang lebih baik?' Persoalan dalam bentuk mengingkari daripada Musa kepada kaumnya, lantas 'Turunlah kamu ke bandar kerana di sana kamu boleh dapati apa yang kamu minta itu'. Ini kerana jenis makanan dan tumbuhan tersebut banyak terdapat di sana. Kemudian Allah Taala memberi peringatan terhadap kesesatan, kedurjanaan dan sikap melampau mereka bersama akibatnya. Perkataan Mesir ditafsirkan dengan dua pendapat:

1. Nama bagi tempat yang tertentu tanpa dijelaskannya. Inilah pendapat Ibn Mas`ud, Ibn Abbas, Qatadah dan Ibn Zaid.

2. Ia adalah negeri yang bernama Mesir. Dalam qiraat Abdullah, al-Hasan, Talhah bin Masraf, dan al-A'masyh, (Misra) dibaca tanpa tanwin (baris dua). Abu Salih menyebut daripada Ibn Abbas bahawa dikehendaki Mesir itu ialah Firaun. Inilah pendapat Abu al-`Aliah, ad-Dhahhaq dan yang telah dipilih oleh al-Farra' berdasarkan hujah qiraat Abdullah. Ditanya tentangnya kepada

A'masyh, jawabnya: ''Ia adalah bumi Mesir yang dikuasai oleh Sulaiman bin Ali.''

Mufaddal ad-Dhabbi berkata: ''Dinamakan Mesir kerana ia akhir sempadan timur dan permulaan sempadan barat. Maka jadilah ia sebagai had atau batasan antara kedua-duanya. Iaitu zahir ayat ini, bahawa Allah mengizinkan mereka memasuki Mesir dan dikatakan perkara ini untuk melemahkan kerana mereka dalam kesesatan di padang pasir.''

Ayat ini boleh diertikan bahawa makanan yang dipinta oleh mereka itu merupakan permintaan yang amat kecil, yang tidak perlu berdoa kerana makanan itu boleh didapati dengan banyaknya di mana-mana negeri. Oleh itu, masuklah mana-

mana negeri, di sana kamu boleh mendapat makanan itu. Atau boleh diertikan, jika begitu permintaan kamu, kembalilah sahaja ke negeri Mesir, di mana kamu telah dikeluarkan darinya. Kembalilah kepada kehidupan kamu yang biasa, iaitu kehidupan yang hina dina. Perkataan ini merupakan kecaman Musa a.s. terhadap mereka.

Syed Qutub berkata: ''Saya lebih cenderung kepada pendapat ini, walaupun telah ditolak oleh sesetengah mufassirin. Ia kerana ayat ini diiringi dengan kenyataan, 'Dan mereka ditimpakan dengan kehinaan dan kepapaan.'' Kemiskinan di sini ditafsirkan kepada dua makna:

1. Kefakiran dan ketidakcukupan. Inilah pendapat Abu al-`Aliah, as-Suddi, Abu `Ubaidah dan diriwayatkan daripada as-Suddi katanya: ''Ia merupakan fakir jiwa.

2. Ia bermakna rendah diri. Inilah pendapat az-Zajjaj.

Mereka ialah golongan yang membayar jizyah sebagaimana riwayat Ibn Abbas. Daripada Qatadah dan al-Hasan katanya: "Ditimpa ke atas mereka kepapaan dan kehinaan iaitu mereka terpaksa membayar jizyah dalam keadaan yang hina."

Justeru, jadilah mereka sentiasa bersama dengan bala kehinaan, kemiskinan bahkan yang lebih parah lagi ialah sudah sepatutnya mereka mendapat kemurkaan daripada Allah. Mereka amat berhak dimurkai Allah sebagaimana yang dikeluarkan oleh Abu Daud at-Toyalisi dan Ibn Abi Hatim daripada Ibn Mas`ud katanya: "Adalah Bani Israel pada satu hari sahaja telah membunuh tiga ratus nabi, kemudian mereka menetap di pasar sayuran mereka pada lewat hari."

Ini kerana yang demikian itu disebabkan mereka kufur (mengingkari) ayat-ayat Allah (perintah-perintah dan mukjizat-mukjizat yang membuktikan kebesaran-Nya); dan mereka pula membunuh nabi-nabi tanpa alasan yang benar. Dengan sebab mereka kufur terhadap ayat-ayat Allah dan takbur, di samping mereka membunuh para rasul dengan penuh kezaliman dan permusuhan.

Imam an-Nasafi di dalam tafsirnya, Madarik at-Tanzil berkata: "Orang Yahudi membunuh ramai nabi, di antaranya Nabi Syu`aib, Zakaria dan Yahya.'' Ibn Jarir at-Tabari berkata dalam tafsirnya, Jami' al-Bayan: ''Mereka membunuh rasul-rasul yang diutuskan Allah kepada mereka tanpa izin Allah dengan pembunuhan tersebut, di samping mereka mengingkari risalah mereka dan kenabiannya. Asal perkataan nabi ialah jalan, kerana beliau menunjukkan jalan yang zahir lagi nyata. Ada pendapat menyatakan perkataan nabi diambil daripada perkataan naba' yang memberi maksud perkhabaran atau berita kerana baginda mendapat perkhabaran daripada Tuhan dan menyampaikannya kepada manusia.''

Sayid Qutub berkata: ''Sejarah mana-mana bangsa tidak pernah menyaksikan peristiwa-peristiwa seperti yang dilakukan oleh sejarah Israel yang penuh dengan kekejaman, keingkaran, pencerobohan dan penindasan terhadap para pendakwah. Mereka membunuh, menyembelih dan menggergaji sebilangan nabi-nabi mereka. Itulah perbuatan paling keji yang dilakukan oleh satu umat terhadap pendakwah-pendakwah yang benar dan ikhlas. Mereka melakukan kekufuran, pencerobohan dan penderhakaan yang paling keji. Mereka melakukan pada bidang-bidang ini perbuatan-perbuatan yang tidak ada tolok bandingnya.

Sebagaimana yang disebut oleh Allah, 'Yang demikian itu disebabkan mereka menderhaka dan mereka pula sentiasa menceroboh'. Dengan sebab derhaka dan melampau mereka terhadap segala hukum Allah.

* DR. ZULKIFLI BIN MOHAMAD AL-BAKRI , Pensyarah Kanan Kolej Uniti, Pasir Panjang, Port Dickson, Negeri Sembilan.